خطاهای رایج در اینترنت ، از سمت سرویس گیرنده یا از سمت سرور می باشند. برخی از این خطاها توسط کاربر قابل حل می باشند.
بررسی خطاهای رایج در اینترنت
برای اکثر کاربران اینترنت این مسئله پیش آمده است که هنگام وارد شدن به وب سایت ها با خطاهایی روبه رو شوند. بیشتر این خطاها شامل اعدادی می باشند که هر کدام از این عددها به مشکل خاصی اشاره دارند. آگاهی کاربران اینترنت با ماهیت این خطاها موجب می شود که بتوانند برای حل این مشکل اقدام کنند. البته باید در نظر داشته باشید که گاهی دلیل این خطاها ، به وب سایت ها مرتبط می باشند و کاربران در رفع آن هیچ نقشی نمی توانند داشته باشند.
خطاهای مربوط به سرویس گیرنده
برخی از ارورهایی که از سمت سرویس گیرنده می باشد ، موارد زیر است.
ارور 400 ( درخواست اشتباه )
این خطا زمانی ظاهر می گردد که درخواست مرورگر کاربر از سرور وب سایت دارای نقص باشد. در چنین شرایطی سرور نمی تواند درخواست کاربر را درک کند و این خطا را نمایش می دهد. بنابراین دلایل این خطا را می توان اشتباه در شیوه نگارش درخواست یا نقص در ارسال داده ها دانست.
ارور 401 ( درخواست نامعتبر )
از دیگر خطاهای رایج در اینترنت خطای 401 می باشد. این ارور به دسترسی غیرمجاز یا بی اعتبار اشاره دارد. ارور 401 بیان می کند که درخواست کاربر به تأیید مجوزهای دسترسی نیازمند می باشد. سرور پیامی را برای اثبات اعتبار کاربر ارسال می کند. علت دیگر ، درخواست های نامعتبر مکرر به جهت دسترسی به منابعی می باشد که با نام کاربری و پسورد محدود شده است.
ارور 403 ( دسترسی غیر مجاز ) ، از خطاهای رایج در اینترنت
این خطا زمانی نمایش داده می شود که منبعی که کاربر قصد دسترسی به آن دارد ، برای همه کاربران غیرقابل دسترسی می باشد. صاحبان سایت ها ، با این قابلیت از منابع سایت های خود محافظت می کنند تا هیچ کاربری به آن دسترسی نداشته باشد. این قابلیت حکم یک لایه امنیتی دارد.
ارور 404 ( صفحه مورد نظر پیدا نشد )
یکی دیگر از خطاهای رایج در اینترنت ، 404 می باشد. این خطا نشان می دهد که صفحه ی مورد نظر در سمت سرور وجود ندارد. لینک های شکسته و IP نادرست از دیگر دلایل این خطاها هستند. برای حل این مسئله باید URL های قدیمی را پاک کرده و با ریدایرکت 302 به آدرس IP جدید منتقل شوید.
ارور 408 ( پایان زمان درخواست )
زمانی که تایم ارسال درخواست کمی طولانی گردد ، سرور سبب قطع ارتباط می شود و ارور 408 را به کاربر ارسال می کند. از دیگر علت های بروز این خطا ، بالا بودن حجم پردازش ها در سرور و پایین بودن سرعت ارتباط بین کاربر و سرور است.
ارور 410 ( حذف منابع ) ، از خطاهای رایج در اینترنت
این ارور شباهت زیادی به ارور 404 دارد. تفاوت این دو ارور این می باشد که در خطای 404 صفحه ی درخواستی شاید در مسیر دیگری قرار گرفته باشد، ولی در ارور 410 صفحه درخواستی به طور کلی از سرور پاک شده و حذف گردیده است. این حذف دائمی می باشد.
خطاهای مربوط به سرور
معمولاً وب سایت هایی که در هنگام خرید هاست برای سایت خود ، انتخاب درستی کرده باشند کمتر دچار این خطاها و مشکلات می شوند.
ارور 500 ( خطای داخلی سرور )
زمانی که از سمت سرور مشکلی برای جواب دهی به درخواست های کاربران وجود داشته باشد ، کاربر با این ارور مواجه خواهد شد. برای رفع این ایراد کش مرورگر و کوکی های تنظیمی را پاک نمایید و مرورگر اینترنتی خود را ببندید و دوباره باز کنید تا شاید مشکل حل شود. موارد دیگری که باید برای رفع این ارور بررسی شود ، کنترل و بررسی پلاگین های نصب شده می باشد.
ارور 502 ( نقص در سرورهای اصلی )
ارور 502 از دیگر خطاهای رایج در اینترنت می باشد. این خطا نشان دهنده وجود مشکلات در سرورهای اصلی می باشد. این ارور در تمامی سیستم عامل ها و تمامی مرورگرها ظاهر می گردد. زیرا به سرورارتباط دارد. شاید این ارور با سعی چندین باره کاربر رفع شود.
ارور 503 ( سرویس از دسترس خارج است ) ، از خطاهای رایج در اینترنت
حجم بالای ترافیک یا عملیات به روزرسانی علت این خطا می باشد. کاربران باید در زمان دیگری به وب سایت مراجعه نمایند تا مشکل حل شود.
ارور 504 ( اتمام حداکثر زمان دروازه میانی )
از دیگر خطاهای رایج در اینترنت ، ارور 504 می باشد. خطا 504 یعنی سرور که نقش دروازه میانی را دارد ، توانایی دریافت پاسخ از سرورهای بالایی را در مدت زمان مجاز تعیین شده ندارد. شاید مشکلات شبکه هم سبب بروز این خطا گردد.
دیدگاهتان را بنویسید